امیریه ۳۷ شهر چهار‌هزارنفری 
۸ دهه از زندگی حاج عباس ربانی در چهاربرج 
نازنین نصف سنش مدال دارد!
نازنین شریعت ۶ساله هم‌محله‌ای ما در محله نوده ماست که از همان کودکی به‌دنبال ضربه‌فنی کردن مشکلات است.
«دلم می‌خواهد برای مبارزه به تهران بروم، چون دوست دارم مدال طلای تهران را کسب کنم» این بزرگ‌ترین خواسته نازنین شریعت ۶ساله است که مهمان شهرآرامحله شده است و از آرزو‌های کوچکش و مبارزات بزرگ برای رسیدن به اهدافش، می‌گوید.
او ساکن خیابان توس۶۵ و هم‌محله‌ای ما در محله نوده ماست که از همان کودکی به‌دنبال ضربه‌فنی کردن مشکلات است.
با ضربه مواشی حریفم را شکست دادم
روی صندلی آرام و قرار ندارد و انگار نشستن بر روی صندلی برای او که همیشه به دنبال هیاهو و ورزش است سخت است، اما در هر صورت چند لحظه کوتاه می‌نشیند و از مسابقاتش می‌گوید: «من دارای دو مدال نقره در سطح شهر مشهد و استان هستم.»
در حالی که با دست‌های کوچکش به مدال‌ها و حکم‌هایش اشاره می‌کند، این‌گونه ادامه می‌دهد: «برای مسابقه به قوچان رفتیم و من قرار بود آنجا با یکی از بچه‌ها مسابقه بدهم که او از ضربات مواشی استفاده می‌کرد و من هم با این ضربات او را شکست دادم و الان کمربند من سبز است.»
رنگ کمربندش را که می‌گوید برایم جالب می‌شود که ترتیب رنگ‌های کمربند کاراته را بدانم. نازنین فوری می‌گوید: «رنگ کمربند‌ها به ترتیب سفید، زرد، نارنجی، سبز، آبی، بنفش، قهوه‌ای و در آخر مشکی است و من دوست دارم کمربندم مشکی باشد.»
مشکلاتی که بر سر راه دختران ورزشکار وجود دارد باید بیشتر مورد توجه مسئولان قرار گیرد
شب مبارزه با طعم ماکارونی
از نازنین و مسابقات او برای رسیدن به مدال‌های رنگارنگش می‌پرسم که او این‌گونه جواب می‌دهد: «من ماکارونی دوست دارم و دلم می‌خواهد شب مسابقه برای من ماکارونی درست کنند. البته سالاد الویه هم خیلی دوست دارم.»
از حبیبه شریعت، مادر نازنین شریعت که همراه با نازنین مهمان تحریریه شهرآرامحله است در ارتباط با اینکه چرا نازنین را در این رشته رزمی ثبت‌نام کرده‌اند، می‌پرسم و او این‌گونه می‌گوید: من و پدر نازنین دوست داشتیم فرزندانمان در رشته‌های ورزشی فعالیت کنند و از آنجا که خود نازنین هم به این رشته علاقه داشت، ما او را در کلاس‌های ورزشی این رشته ثبت‌نام کردیم.
او در ادامه به کمبود‌ها و کاستی‌هایی که ممکن است مانع رسیدن نازنین به موفقیت شوند، اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: «در منطقه ما باشگاه‌های ورزشی مناسب خیلی کم است و برای اینکه نازنین بتواند در رشته مورد علاقه‌اش ورزش کند، هر روز او را به باشگاهی ورزشی که چند ایستگاه اتوبوس با ما فاصله دارد، می‌برم.»
مسابقه با هزینه شخصی
مادر نازنین به مسابقات آینده او که در استان مازندران برگزار می‌شود اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از مشکلاتی که برای دختران ورزشکار وجود دارد، محدودیت‌هاست که باید از سوی مسئولان بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در حال حاضر برای اینکه نازنین بتواند در مسابقات شرکت کند، با هزینه‌های شخصی همراه با او در مسابقات حاضر می‌شوم.
* این گزارش شنبه ۱۰ تیر ۹۱ در شماره ۱۱ شهرآرامحله منطقه دو چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
